Translation: Remember when (Alan Jackson)

आठवतं तुला?
ऐन तारुण्यात होतो मी, अन् तूही
काळ थबकला होता; जणू आपल्यासाठीच
आपण मात्र आकंठ बुडालो होतो प्रेमात..
पहिलंच प्रेम होतं तुझं, अन् माझंही.
आपल्या प्रेमपूर्तीनंतर ते तुझं भावविवश होणं..
आठवतं तुला?

आठवतात तुला?
आपण घेतलेल्या आणाभाका,
अन् सोबतीने केलेला आजवरचा प्रवास
जीव ओतून केलं हे सारं काही.
संसाराचा श्रीगणेशा करताना आले कसोटीचे कित्येक क्षण..
अशा वळणवाटांमधूनच तर शिकत गेलो, जगत गेलो.
कधी हसत, कधी बोचरं दुःख झेलत..
आठवतं तुला?

आठवतं तुला?
वडीलधारे काळाच्या पडद्याआड गेले,
नवीन जीव आयुष्यात आले,
अनेक स्थित्यंतरं पहिली आपण..
आयुष्याचे तुकडे कधी विखुरले, कधी जुळून आले
कधी आधार बनलो, कधी उन्मळून पडलो
एकमेकांना दुखावलंदेखील..
आठवतं तुला?

आठवतं तुला?
केवढं मोठ्ठं झाल्यासारखं वाटायचं, तिशी म्हणजे!
आता वळून पाहताना वाटतं,
एक पायरी होती ती फक्त
जिने आपल्याला इथवर आणून सोडलं..
या साऱ्या गतकाळाचा पुनःप्रत्यय घ्यायचा ठरवलं होतं आपण!
आठवतं तुला?

आठवतं तुला?
ठरवलं होतं आपण..
की आपल्या म्हातारपणी,
आपली पाखरं मोठी होऊन उडून गेल्यावर,
दुःख नाही; तर समाधान मानायचं ..
एक सुंदर आयुष्य मनसोक्त जगू शकलो याचं!!

आठवतं तुला...?

निभावून वाटेतले

निभावून वाटेतले हेलकावे
किनार्‍यावरी नाव आता विसावे
उन्हामागुनी ये जसे चांदणे हे
असे शांत अल्वार आता जगावे |

कधी जाळतो यातनांचा निखारा
सुखाचा कधी शांतवी गार वारा
नवी वाट शोधून वाहे तरीही
तुझ्या जीवनाची अखंडीत धारा
प्रवासात या रंग न्यारे भरावे
पुन्हा एकदा तू नव्याने रमावे |

कधी पुस्तकांशी सुसंवाद व्हावा
कधी मैफिलीचाही आनंद घ्यावा
जगाची कधी तू करावी भ्रमंती
कधी स्वांतसौख्यास ही वेळ द्यावा
जगावे, पुन्हा एकदा तू जगावे
नव्या रंगगंधांसवे दर्वळावे |

सख्या रे..

तुझ्यामाझ्यात सख्या रे नाही अंतर उरले
माझ्या काळजाचे ठोके तुझ्या उरात वाजले

माझे मीपण सख्या रे गेले मला सोडुनिया
देह उपचारासाठी; मन तुझ्यात गुंतले

भूक तहान सख्या रे कशाचेच भान नाही
माझे जगणे मरणे तुझ्या प्राणाशी बांधले

माझ्या लोचनी सख्या रे तुझे सुहास्य निर्मळ
डोळां दिसेना काहीही; पाणी बरसू लागले

सदा हृदयी सख्या रे बोल तुझेच नादती
मीरेसम मन माझे तुझ्या रंगात रंगले

!शुभ दीपावली!

                                 तेजोमय दीपज्योत

                                उजळता अंगणात

                                भिजो तिच्या किरणांत

                                अंतर्मन |

                                इवल्या पणती पोटी

                                वात तेवता गोमटी

                                चैतन्याचे मिळो दिठीं

                                वरदान |

                                होता तिमीर काजळी

                                प्रकाशून सोनसळी

                                भरो सौख्याने ओंजळी

                                चिरंतन |



                                || शुभ दीपावली ||

बंदिश

बूँद बूँद जो बरस जात री

रैन भिगोके कारी,

रोम रोम अब तरस जात री

चैन न बिन तेहारी..

घननन गरजत आयी बदरी

रितु बरखा लायी री,

अखियन पी की प्यास लगी री

बीती रतिया सारी..

बारिश

गाड़ी रुकी हुई है एक जगह पर
मूसलाधार बारिश जो हो रही है..

खिड़की की चौखटसे बाहर गिरती
मोटी मोटीसी बूँदे
जुदाई सही नही जा रही इनसे शायद
बेताबी से गले पड़ रही है ज़मीं के
और बिखर रही है मोतियों की तरह
ये एक मोती गिरा
ये दूसरा
ये तीसरा...

'मोती बिखर चुके है जानू,
धागा तोड़नेका वक़्त आया है'
'इसे कैसे तोड़ू?
इसीने तो जोड़ा था'...

'यही मोती है जानू
जो हमारी जिंदगी सजाएँगे'
'ये कभी टूट गये तो?'
'धागा तो क़ायम है
नये मोती जोड़ देता है'...

'धागा जोड़ देता है नये मोतियों को
कभी तुम्ही ने कहा था'
'सीले धागे खुद कमज़ोर होते है जानू
उनसे जोड़ने की उम्मीदे नही होती'...

कोई बता दो इन बूँदों को
सीली है वो
बेताबी से गले पड़ रही है ज़मीं के
पर बिखर रही है मोतियों की तरह

गाड़ी रुकी हुई है एक जगह पर
मूसलाधार बारिश जो हो रही है..

संध्यारंग

आसमंती रक्तिम्याची ओसरू लागे नशा
सावळीशी शाल घेती पांघराया या दिशा

गर्द हिर्व्या पर्णवेली डोलती वाऱ्यावरी
श्यामवेळी पाखरे येती फिरूनी त्यावरी

नागमोडी वाट रंगे जांभळ्या रंगातुनी
सांडलासे रंग तोची दाट त्या छायांतुनी

दूर सीमा केशराची होऊ लागे शामला
माखु लागे काजळाने पर्वतांची शृंखला

नीलवर्णी त्या जलौघी चांद्रवर्णी झालर
पैलतीरी कातळी, प्राचीन शोभे मंदिर

भंगवी निःशब्दतेला स्वर्णघंटा मंदिरी
पूरियाचे रंग ल्याली कृष्णसंध्यासुंदरी!

स्मृती

नभोदरात गर्जती अशांत मेघ सावळे
इथे मनात माझिया तुझ्या स्मृतींचि वादळे!

क्षणात मौक्तिके खुळी विसावली कळ्यांवरी
कसे जुळून येति हे ऋणानुबंध आगळे!

उनाड वात वाहता उरामधून मातिच्या
थरारत्या हवेतुनी तुझाच गंध दर्वळे!

उधाणत्या सरींतुनी तुझे सुहास्य सांडले
भिजून चिंब जाहले तृषीत श्वास कोवळे!

अजाण ऊर्मि अंतरी तुझाच स्पर्श चेतवी
अनाम आर्त भाव हा तुला कळे मला कळे!

तनामनात ही अशी जणू सतार वाजते
तशात रम्य धुंद हा अखंड मेघ कोसळे!

|| अभंग ||

चित्त होय दंग दंग
सुखे गाय वो अभंग

फुटे टाहो अंग अंग
देवा तुजा लाभो संग

मती स्मृति ऐशा गुंग
देखी तुजे रूप, रंग

अता होवो गा निःसंग
वसो मनी पांडुरंग |

Memories

My heart still lives in the reveries
Our time together, etched in my memories...

The time when our lives intertwined
When one was always on the other's mind
The time when we walked hand in hand
Has slipped through my fingers..
It slipped through my fingers like sand...

You touched my life, you touched my soul
I looked up to you, to make me whole
You were the reason of my very being
Now, life goes on...
Life goes on without any meaning...

As I turn & look back at the past
The moments blurred & fading so fast
I try like mad to hold on to them
Without you by my side...
Without you by my side now, it isn't the same...

Sometimes I remember hanging out together
Out on the hill, how we chatted in leisure
A flame of hope then burns inside me
And I refuse to accept...
I refuse to accept that it's not meant to be...

My heart still lives in the reveries
Our time together, etched in my memories...